Elk jaar ben ik erg vereerd dat ik weer nieuwjaarsbrieven mag schilderen voor Marsival. Dit jaar dus ook, voor de kindjes die hun brief gaan lezen voor het nieuwe jaar 2016. Dat is nog heel ver, maar voor mij vandaag te schilderen, en even stil te staan. Eerst een ideetje vinden, zich, in de zomer, wanen in winterse sferen met sneeuw, winterpret, kinderlijke vrolijkheid en het hart vol van goede voornemens. Elke keer sta ik dan weer een beetje stil bij de mooie eenvoudige dingen van het leven. Wat telt er nu bij die kinderhartjes? Mijn grote meisjes (16 en 21 jaar) maken nog steeds zelf een briefje (ze krijgen ze al lang niet meer mee van school) ... en stiekem verheug ik me op wat ze gaan schrijven. Hun briefjes zijn me des te kostbaarder, want echt persoonlijk. En de kleinste, tja, vandaag 2 jaar, nog een beetje te klein om een briefje voor te lezen. Ach, het geeft me elk jaar weer een nostalgisch, vredig gevoel dat schilderen voor Marsival. Dankbaar dat ik ook dit jaar weer mag schilderen. De brief op deze blog is van vorig jaar. De twee nieuwe zullen snel te zien zijn op mijn FB-pagina of in de Marsival-catalogus, of misschien in een kinderhandje! :-)
Reactie schrijven